Pierwsza szkolna ulica powstała w 1989 roku w Bolzano (Włochy). Szacuje się, że dziś jest ich ponad 1250 w kilkunastu krajach świata. W Polsce takie ulice zadebiutowały w 2020 roku we Wrocławiu – bezpośrednią inspiracją była wdrażana w Wiedniu Schulstraße. Projektem zajęły się Biuro Zrównoważonej Mobilności Urzędu Miejskiego Wrocławia we współpracy z Zarządem Dróg i Utrzymania Miasta oraz strażą miejską. W pilotażu wzięły udział dwie szkoły. Przed, w trakcie i po zakończeniu akcji przeprowadzono badania ankietowe z udziałem zaangażowanych stron: dzieci, rodziców, dyrekcji szkół, straży miejskiej i rad osiedli. Wynikało z nich, że kluczowymi kryteriami dla powodzenia takich przedsięwzięć są: położenie szkoły przy ulicy o charakterze lokalnym, bez istotnej funkcji tranzytowej oraz bez prowadzenia komunikacji miejskiej, osiedlowy charakter szkoły z wyraźną przewagą uczniów mieszkających w odległości pozwalającej na 15-minutowe dojście do placówki, możliwość organizacji ruchu z wyłączeniem odcinka przy szkole bez groźby blokowania użytkowników oraz gotowość do współpracy ze strony społeczności szkolnej i osiedlowej. W efekcie wrocławskiego pilotażu zapadła decyzja o kontynuacji przedsięwzięcia w jednej z dwóch badanych szkół oraz rozszerzeniu przedsięwzięcia na inne placówki. Ostatecznie w zeszłorocznej edycji programu wzięły udział trzy szkoły (jednak inne niż rok wcześniej).
W 2021 roku podobny program ruszył w Warszawie – z udziałem jednej szkoły. Wjazd na uliczkę w dzielnicy Ursynów został ograniczony od 7.30 do 8.15 (badania pokazały, że w tym czasie pod szkołą odbywa się nawet 230 przejazdów w obie strony, czyli ponad 5 na minutę). Oczywiście, mimo ograniczenia ruchu mieszkańcy okolicznych domów mogli w tym czasie wyjeżdżać. W tym roku w Warszawie pojawiły się kolejne dwie szkolne ulice.
Przy okazji Europejskiego Tygodnia Mobilności (wrzesień) swoją szkolną ulicę wprowadziły – tymczasowo – Tychy, zaś jeszcze przed wakacjami, w maju, własny pilotaż zorganizował Kraków.
Anna Szmigiel-Franz, oficer pieszy Wrocławia, Biuro Zrównoważonej Mobilności UMW
Wyłączane odcinki ulic nie są długie, mają maksymalnie 100 metrów. Chcemy, aby przed lekcjami stały się pewnego rodzaju przedłużeniem szkolnego podwórka, obszarem, na którym dzieci mogą czuć się bezpiecznie i spokojnie dotrzeć do szkoły. Przyzwyczailiśmy się do wzmożonego ruchu samochodów pod szkołami, nasze dzieci nie znają innej drogi do szkoły niż ta pomiędzy manewrującymi pojazdami. Szkolna ulica pokazuje, że może być inaczej, że bezpieczeństwo i komfort uczniów zmierzających do szkoły są dla nas najważniejsze. W bieżącym roku kontynuujemy program w nieco innej formule. Wracamy do szkół, z którymi pracowaliśmy w poprzednich edycjach. Chcemy przeprowadzić w nich narady, które pozwolą nam przedyskutować wypracowane podczas pilotażu propozycje docelowej organizacji ruchu ze społecznością szkolną i osiedlową. Traktujemy to także jako formę ewaluacji programu, która może prowadzić do korekty jego założeń.
Fot. Pixabay
