Poznański Rower Miejski (PRM) zniknął po blisko 11 latach. Pieniądze, które miasto przeznaczało na jego utrzymanie, mają wspomóc rozwój infrastruktury rowerowej. PRM ruszył w 2012 roku. Od tamtego czasu jednoślady zyskały na popularności – w tej chwili Poznań ma najwyższy w Polsce zmierzony udział podróży rowerem. Na podstawie danych z liczników rowerowych można oszacować, że przekroczył już 10 proc. wszystkich przejazdów po mieście.
Do rowerowej rewolucji przyczynił się jednak nie tylko ogólnodostępny rower miejski, ale także rozwój infrastruktury. Zdaniem przedstawicieli magistratu, wielu mieszkańców Poznania i aglomeracji przesiadło się na prywatne rowery właśnie ze względu na rozbudowę ścieżek. Potwierdzeniem trendu było także spadające zainteresowanie miejskim systemem. Ostatni sezon był kolejnym, w którym liczba wypożyczeń malała. Spadek rozpoczął się w 2019 roku, kiedy po rekordowym roku 2018 (blisko 1,7 mln wypożyczeń) zarejestrowano niewiele ponad milion wynajmów. W latach 2020 i 2021 było to odpowiednio 528 tys. i 320 tys. W zeszłym roku (do końca października) wypożyczeń było 284 tys., czyli o blisko 25 tys. mniej niż w analogicznym okresie 2021 roku.
Skoro ruch rowerowy w rośnie, a liczba wypożyczeń miejskich jednośladów spada, to znaczy, że formuła systemu rowerów miejskich się wyczerpuje. Jedną z przyczyn takiej sytuacji jest też konkurencja w postaci hulajnóg elektrycznych i skuterów. Na ulicach Poznania do dyspozycji jest około 5,5 tys. współdzielonych pojazdów elektrycznych – hulajnóg i rowerów – należących do trzech podmiotów prywatnych.
W 2022 roku na obsługę Poznańskiego Roweru Miejskiego przeznaczono z budżetu miasta ponad 7 mln zł. Można więc przyjąć, że utrzymanie jednego roweru (w 2022 r. było ich 1829) kosztowało około 4 tys. zł rocznie. Pieniądze, które dotychczas przeznaczane były na rower miejski, zostaną przekierowane na inwestycje w infrastrukturę, z której korzystają cykliści. W tegorocznym planie finansowym na inwestycje w infrastrukturę rowerową zarezerwowano ok. 14 mln zł, wobec 8 mln zł w roku ubiegłym.
Po Kaliszu rowery miejskie jeździły przez 5 lat. Także tu rekordowy okazał się 2018 rok (135 tys. wypożyczeń wobec 42 tys. w pierwszej edycji). Później zainteresowanie zaczęło maleć – w roku 2019 wypożyczeń odnotowano 122 tys., w 2020 – 54 tys., zaś w 2021 – zaledwie 17 tysięcy. W zeszłym roku było ich nieco więcej – ponad 25 tysięcy – jednak przy kosztach utrzymania systemu sięgających 850 tys. zł miasto zdecydowało się na zakończenie przedsięwzięcia.
Podobnie w Bielsku-Białej, gdzie rowery miejskie jeździły od roku 2014. Tutaj roczny koszt funkcjonowania systemu przekraczał 800 tys. zł.
Jarosław Klimaszewski, prezydent Bielska-Białej
Głównym powodem rezygnacji z systemu rowerów miejskich były kwestie ekonomiczne – pogarszająca się sytuacja finansowa samorządów wymaga szukania oszczędności. Ponadto z sezonu na sezon popularność rowerów malała – w tym roku rowery miejskie wypożyczane były zaledwie 14,5 tys. razy, co jest najsłabszym wynikiem od początku działalności systemu w Bielsku-Białej. Oczywiście, jeśli pojawiłby się operator, który chciałby taki system ponownie uruchomić, ale na zasadach całkiem komercyjnych, bez wkładu finansowego ze strony miasta, chętnie na to przystaniemy. Tak zresztą funkcjonuje w tej chwili system miejskich hulajnóg. Co do oszczędności wynikających z rezygnacji z rowerów miejskich, to nie zostaną one przeznaczone na konkretny cel, co nie znaczy, że nie zamierzamy rozwijać infrastruktury rowerowej. Będziemy to sukcesywnie robić.
Jan Gosiewski, dyrektor Zarządu Transportu Miejskiego w Poznaniu
Kiedy startowaliśmy z systemem Poznańskiego Roweru Miejskiego, ideą przewodnią było zachęcenie mieszkańców, aby przesiedli się z samochodów na rowery. Po ponad dekadzie funkcjonowania PRM możemy stwierdzić, że założenie to zostało w pełni zrealizowane i rower stał się jednym z popularniejszych środków transportu w mieście.
Fot. Pixabay
